Zon zee strand oftewel de Gold Coast in Australia!

Vanaf Monbulk werd ik gebracht door 1 van me huisgenootjes naar het busstation met al mijn tassen. Vanaf daar nam ik de bus, trein, bus naar het vliegveld. Daar eenmaal aangekomen ging ik inchecken en op naar zon, zee, strand. Eerst moest ik nog 2 keer me bagage overplaatsen naar me handbagage omdat het dik over de 15 kg was, wat ik dus niet had verwacht want in het begin had ik er maar 11. De vlucht ging goed. In totaal 2 uur gevlogen, alweer geen last van me oren gehad waar ik weer doodsbang voor was want dat kan soms zo pijnlijk zijn en weer een uurtje terug in de tijd, want ik zit weer in een andere staat nu. Queensland. Toen ik het vliegtuig uitliep, liep ik tegen een muur van warmte aan.
Ik had 3 nachten in YHA bed en Breakfast hostel Coolangatta geboekt wat op loopafstand van het vliegveld was. De 2e nacht leerde ik 3 jongens kennen uit Italië, New York en Frankrijk. We hadden allemaal wel zin om even wat te doen dus we gingen lopend naar ‘Coolie Hotel’ wat ongeveer een half uurtje lopen was. Bier drinken en veel mensen leren kennen wat dus helemaal geslaagd was. Na een gezellige avond te hebben gehad liepen we weer met zijn alle terug. De Fransman was erg ziek geworden. Wij denken dat het komt omdat hij over zijn hele lichaam ontzettend verbrand was. Knalrood zag hij. Best sneu maargoed. Later 1 nacht bijgeboekt omdat Jasmijn Franca en Simone kwamen en nu hadden we t/m de zelfde nacht in het zelfde hostel. Het klikte al snel erg goed met Simone en Franca dus we hadden afgesproken om samen verder te reizen naar Coolangatta/Tweed Heads. 3 nachten geboekt in the Komune. We dachten dat het een normaal hostel was omdat het een normale prijs had maar het was luxe, heel erg luxe. Een eigen kamer voor ons 4e met een privé badkamer, een onwijs grote mooie spiegel en veel kastruimte en een groot balkon met uitzicht over strand en zee. Er zat een club bij en aangezien we precies in het weekeind aankwamen waren er beneden veel mensen aan het feesten. We konden daar mooi van genieten vanaf ons balkon. En alleen de gasten van het hotel (hoe ik het beter kan noemen) mochten met eigen drankjes naar binnen. Het deed me erg denken aan de feestvakanties van jongeren in Spanje bijvoorbeeld. Niet helemaal ons ding dus wij gingen met wat eten richting het strand.

Zaterdag avond waren we aan het barbecueën bij de openbare barbecue aan het strand en ineens kwam Dylan langs geskateboard. 1 van de 5 jongens die ik had ontmoet in Hervey Bay bijna 3 maanden geleden. Ik zat een beetje te twijfelen of hij het wel was dus ik riep zijn naam. Hij keek om en kwam skateboardend naar me toe. Hij vond het erg leuk om me te zien en echt heel erg toevallig. ‘Woo this is weird mate!’ Al snel kwamen de andere jongens die we toen hadden leren kennen er ook aan. En voor dat we het wisten hadden we afgesproken op het strand na het eten.

Na de lekkere hamburgers te hebben gegeten op de ‘barbie’ zoals de Ozzies een barbecue noemen gingen we naar het strand. Samen met een groot kleed, biertjes, muziek en een goed humeur. Ongeveer een uurtje later kwamen een stuk of 7 Ozzies aan uit Tweed Heads. Het ging in de vroege uurtjes door en ik vond het leuk om ze weer te spreken. Ze vroegen waar we sliepen en we zeiden dat dat in de Komune was. ‘Whaaat these girls are in de focking Komune!’ (Zullen ze de prijs dan verkeerd hebben gerekend, want hun keken er erg van op dat we daar sliepen haha) 1 van de jongens heette Kerrod Florence en je geloofd het of niet, wij vonden elkaar wel erg aardig. Sinds Hervey bay hadden we nog vaak gechat met elkaar en nu zagen we elkaar weer in het echt. Ik ben in deze periode nog ongeveer 6 keer bij hem thuis geweest. Samen gezwommen, gebarbequed, gedronken en nog veel meer. Ik baalde er best wel van dat ik verder moest reizen, maar dat hoort er gewoon weer bij. Ik ben wel stiekem een beetje verliefd geworden op de plek waar hij woonde en op de mensen. Iedereen was aardig tegen me en ik voelde me al snel erg thuis. Maar ik moest verder van mezelf. Opzoek naar werk en vooral niet te verliefd worden op dit mooie plekje.

Na Tweed Heads zijn we verder gegaan naar Sufers Paradise. We hadden een hostel net buiten het centrum omdat dat goedkoper was, maar er was een gratis bus vanaf daar naar het centrum van Surfers. Hier gingen we kerst en oud en nieuw vieren. Jasmijn, Franca en Simone hadden al eerder een opzich wel vreemde man ontmoet. Hij gaf ze zomaar 100 dollar om kerst goed te vieren in Melbourne. Hij was helemaal verliefd op Melbourne en daarom moesten ze daar blijven. Deden ze niet natuurlijk. Maar ze hadden wel beloofd om de 100 dollar te besteden aan een kerstdiner. En zo hadden ze het bewaard tot eerste kerstdag. Met zijn 4e en de 100 dollar gingen we naar een Sushi en teppanyaki restaurant. Het was mijn eerste keer sushi en lekker dat ik het vond, ik heb het later nog vele malen keren gegeten. Heerlijk. Ook gingen we hier opzoek naar een leuke party voor New Years Eve en al snel hadden we een advertentie gevonden op Facebook over een down under party met Dubstep en Drum ’n Bass. Sounds really good to us. De feesten en de mensen in Surfers moet je voor je zien als erg netjes, absoluut niet met slippers of rare backpack kleding naar binnen maar met minimaal 10 cm hoge hakken en korte jurkjes wat je amper meer jurkjes kan noemen, je hoort ongeveer 15 keer Rihanna op 1 avond in de clubs en de ‘no worries’ mentaliteit is ver te vinden. Ok de muziek van Rihanna vind ik echt wel ok en ik heb niks tegen jurkjes en hakken. Maar met Oud en Nieuw wou ik gewoon even lekker mijn eigen kleding dragen en mijn muziek. Dus de down under party was voor ons de beste keus. Gelukkig waren we het alle 4 daar helemaal mee eens. Goedkope entree (zoals het hoort) en gezellige mensen. Om 11 uur zijn we even naar het strand gegaan om vuurwerk te kijken. Waarom 11 uur? We zaten bijna op een grens van 2 tijdsverschillen en zo konden we eerst in de verte (zo’n 20 km verder) genieten van vuurwerk en een uurtje later van dichtbij. Het strand liep in een mooie bocht dus we konden het goed zien. Helaas stelt vuurwerk in Australië niet heel veel voor (Behalve in Sydney etc). Het is hier dan ook verboden om het zelf te kopen en af te steken. Dit doen speciale mensen. Maar dat mocht de pret niet drukken. Na 12e zijn we terug gegaan naar de club, en om half 1 pakte ik de bus naar het hostel. Ik voelde me niet erg goed vandaag en was zo tevreden over de dag.

Na Surfers Paradise gingen we met de bus naar Byron Bay. Dit hadden Jasmijn en ik trouwens allemaal al gezien met onze campertijd maar nu was het toch weer helemaal anders. Of het leuker was kan ik niet zeggen. Het was anders, en de camper miste ik op heel veel momenten toch wel maar zo leerde ik weer veel meer mensen kennen. Het heeft allebei wat. Ook was het nu veel mooier weer. Simone en Franca hadden gehoord dat Byron Bay echt een hippie dorp was met veel marktjes, stranden en gezelligheid. Ik zei al snel dat dat wel mee viel helaas maar toen we aankwamen nam ik al mijn woordjes terug. Wat het mooie weer allemaal wel niet kan doen. Er waren dit keer inderdaad veel marktjes, leuke mensen en zon, strand, zee. Jammer dat we geen hostel hadden geboekt van te voren want alles was volgeboekt. Ach dan vragen we toch of we onze tassen voor een paar dollar ergens mogen neerzetten in een toeristenshop en dat we dan op het strand gaan slapen. Waarom niet. Dus dat deden we. Ongeveer 1 uurtje geslapen in totaal want op het strand was de hele nacht leven. Veel feestende mensen en ook weer veel ontmoet. 1 iemand plaste bijna naast jasmijn haar hoofd en de ander stapte bijna op Simone’s hoofd. Dit kwam omdat het net een paar zwarte stenen leken in het donker. Franca en ik waren de hele nacht aan het ronddwalen. Biertje gedronken met een paar Nederlanders, in een boom geklommen met 4 Ozzie boys die precies op tarzan leken met hun klim kunsten en hun lange haren. Ze vonden de fluitende vogels irritant (die ook alweer erg vroeg wakker werden), en nog veel meer. Achteraf wel erg vermoeiend maar voor 5 dollies was het het zeker waard. Gelukkig vonden we de volgende dag wel een hostel. En nog een erg mooie ook. Deze dag hebben we vooral gezwommen, ijs gegeten, liggen zonnen en dus uitgerust. Jasmijn en ik waren van plan om de volgende dag te liften naar Sydney omdat we weer werk wouden vinden en daar was meer werk. Tot dat Jasmijn een advertentie zag op internet van een gozer die van Byron Bay tot Sydney reed en die nog 3 plekken vrij had in zijn auto. Wij meteen bellen en zo hadden we half 8 ‘s ochtends afgesproken bij het hostel.

Het was een aardige man oorspronkelijk uit Melbourne maar woonde nu al een tijdje in Byron Bay. Hij ging op bezoek bij familie in Sydney omdat hij met kerstmis niet kon gaan. De reis ging ook erg goed . Onderweg haalde we nog een meisje op uit Australië. Wat kon zei praten zeg. Het leek net alsof die 2 elkaar al jaren konden. Onderweg een paar keer gestopt om een frisse duik te nemen en wat te gaan eten. En wat helemaal een surfes was, hij zette ons om half 7 ‘s avonds helemaal voor het hostel af. Erg lief en dat voor 20 dollies. Even 850 kilometer gereden.

Nu zijn we in Sydney. Franca en Simone gaan dinsdag alweer naar huis en zo zit voor hun het 5 weekse bezoek van Jasmijn in Australië erop. Het zijn erg leuke meiden en vond het een toffe tijd zo. Wij zijn nu druk opzoek naar werk. Helaas zit het vanaf nu nog niet echt mee, maar helemaal blut zijn we gelukkig lang niet. We zitten in een mooi hostel wat vroeger een ziekenhuis was. Lange gangen, hoge muren en alles erg oud en mooi. Weer vlakbij de Lounge waar we gratis mogen internetten dus morgen weer een nieuwe dag opzoek naar wat werk. Het hoogte puntje op het nieuws op dit moment is dat het morgen 45 graden word in Sydney. Autorijders moeten verplicht veel water mee en je teenslippers kunnen aan de grond vast gaan kleven. Be Careful staat overal op die lichtgevende borden. Misschien ook wel beter dat we dan een dagje binnen in de lounge blijven haha. We zullen zien of me slippers het gaan overleven.

Dit is een verslag van de afgelopen paar weken. Ik had even een periode dat ik geen zin meer had om te computeren, te telefoneren of wat dan ook. Ik heb geen aantekeningen gemaakt en zo ben ik vast een aantal dingen vergeten op te schrijven. Ik hoop dat jullie allemaal een mooie kerst en veilige oud en nieuw hebben gehad. Maar dat is helemaal goed gekomen denk ik. Ik vind het leuk dat jullie mijn verhaal lezen. Dank jullie wel daarvoor!

Liefs Marloes/Marly.